Siatkówka jest dyscypliną zespołową, w której o wygraną walczą dwa zespoły. Znajdują się one po dwóch stronach siatki, a każda drużyna ma sześciu zawodników. Zalicza się do nich: rozgrywającego, przyjmującego, dwóch środkowych, dwóch przyjmujących oraz libero. Liczba grających wraz z rezerwowymi powinna wynosić 12 osób, aby zawodnicy mieli możliwość się zmieniać. Zawodnicy nie mają ze sobą bezpośredniego kontaktu. Siatkówka jest jednym z najpopularniejszych sportów na świecie, dlatego warto poznać jej zasady. Być może za jakiś czas stanie jest akurat Twoim hobby. Legalni bukmacherzy w swojej ofercie również posiadają zakłady bukmacherskie na siatkówkę, dzięki czemu możesz zarobić dodatkowe pieniądze ! Ogólne zasady gry w siatkówkę: Krótko mówiąc gra polega na odbijaniu piłki tak, aby przeleciała ona na drugą stronę boiska i wylądowała na boisku przeciwnika. Nie może ona przekroczyć linii boiska przeciwnej drużyny, ponieważ wtedy punkt uzyska drużyna przeciwna. Odbijać piłkę można każdą częścią ciała, zazwyczaj są to dłonie, to w nich mamy najwięcej siły i precyzji. Mecz nie ma limitu czasowego, składa się z setów. Między zawodnikami musi być przewaga 2 setów. Jeden set trwa do zdobycia przez drużynę 25 liczby punktów. Często zdarza się, że między drużynami dochodzi do „tie-break”, oznacza to, że wynik meczu wynosi 2:2. Zawodnicy muszą walczyć w piątym secie o wygraną, wtedy liczba punktów wynosi 15. Podczas meczu każdy zespół ma do wykorzystania dwie przerwy, które sygnalizuje trener drużyny. Oprócz tych przerw zawodnicy korzystają także z przerw technicznych, które mają miejsce po 8 i 16 zdobytym punkcie w grze. Odbicia i zagrywki w siatkówce. Każda drużyna gdy otrzyma piłkę na swoją stronę, za pomocą max. 3 odbić musi ją przerzucić na stronę przeciwnika. Każdy siatkarz może dotknąć ją tylko raz, inaczej drużynie przepada punkt. Punkt zdobywają zawodnicy, którzy przebiją piłkę na drugą stronę boiska i nie wyleci ona poza specjalne antenki. Po udanej akcji zawodnik, który wygrał akcję udaje się na serwowanie i w ten sposób rozpoczyna grę od nowa. Pozycje w siatkówce. Libero to gracz, który gra zazwyczaj na środku boiska. Jego zadaniem jest przyjmowanie piłki, natomiast nie może on blokować, serwować ani atakować. Główną rolą tego zawodnika jest przyjmowanie piłki. Atakujący jak sama nazwa wskazuje zajmuje się atakiem, czyli kończeniem akcji podczas gry. Przyjmujący dostarcza piłkę rozgrywającego, dlatego tak duże znaczenie ma to, w jaki sposób piłka zostanie przyjęta. Środkowy odbiera najczęściej atak i to on zdobywa w ten sposób punkty, przy pomocą bloku. Sędziowie podczas meczu. Najważniejszym sędzią jest arbiter, który stoi na specjalnym podwyższeniu przy siatce. Dzięki tej lokalizacji będzie on wiedział, co się dzieje na całym boisku. Dodatkowo znajdują się również sędzia pierwszy i drugi oraz arbiter liniowy, który obserwuje czy piłka nie wylatuje poza boisko. Pisząc o siatkówce nie możemy pominąć systemu challenge. Gdy dochodzi do nieporozumienia lub nawet sędziowie nie są pewni, czy piłka przekroczyła boisko korzystają z tej możliwości. Za pomocą kamer i czujników umieszczonych na parkiecie można rozstrzygnąć spór między stronami.

Wideo: Siatkówka Wideo: Automatyczna konewka GARDENA - reklama Zawartość: Co to jest siatkówkaHistoria siatkówkiZasady siatkówkiBoisko lub boiskoSiatka lub siatkaPiłka lub piłkaEkwipunekPozycje i obrotyAdnotacjaFaule lub wykroczeniaPodstawy siatkówkiFunkcje siatkówkiRodzaje siatkówkiSiatkówka plażowaSiatkówka na siedzącoEcuavolley Co to jest siatkówkaSiatkówka, siatkówka, siatkówka lub siatkówka sport, który polega na spotkaniu dwóch drużyn po sześciu zawodników, którzy stoją naprzeciw siebie w chance podzielonej siatką lub siatką, przez którą muszą podać piłkę tak, aby dotknęła ona boiska przeciwnika, aby uzyskać związku z tym, Celem gry w siatkówkę jest zdobywanie punktów, gdy piłka poda się na boisko przeciwnika, który będzie próbował przeszkodzić drużynie przeciwnej poprzez gry obronne, takie jak dotknięcia, ataki lub wspomnieć, że piłkę można wbić dowolną częścią ciała czystymi strzałami. Jednak zwykle używa się rąk i przedramion. Podczas gry piłka nie może być trzymana ani siatkówka pochodzi z języka angielskiego Siatkówka, pisane do 1952 jako siatkówkiSiatkówka to gra sportowa stworzona przez Williama George'a Morgana w 1895 roku, kiedy pracował jako nauczyciel i trener sportu w YMCA (Youth Christian Association) w Holyoke, Massachusetts (Stany Zjednoczone).Morgan dostrzegł potrzebę stworzenia alternatywnej aktywności fizycznej o mniejszej intensywności niż koszykówka, sport stworzony przez jego partnera Jamesa Naismitha w 1891 roku, którą mogliby uprawiać zarówno młodzi ludzie, jak i dorośli w zamkniętych lub otwartych przestrzeniach. W ten sposób narodziła się siatkówka pod nazwą jej tworzeniu Morgan wziął pod uwagę wszystkie techniki sportowe, które już znał i zastosował w praktyce ze swoimi uczniami, jego celem było stworzenie gry zespołowej do treningu i rywalizacji, dlatego ustalił zarówno swoje pierwsze zasady, jak i elementy 1896 roku Morgan dokonał pierwszej publicznej prezentacji siatkówki na konferencji różnych stowarzyszeń YMCA. Od tego momentu siatkówka zyskała dużą popularność i zaczęła rozprzestrzeniać się w różnych zasadzie siatkówka była sportem uprawianym wyłącznie przez mężczyzn, ale z biegiem lat włączono również siatkówkę siatkówka jest sportem, który ma międzynarodowy organ założony w 1947 roku, Międzynarodową Federację Piłki Siatkowej (FIVB). Jest to miejsce, w którym określa się regulamin i organizuje różne zajęcia związane z tym mistrzostwa świata zorganizowano w 1949 r. W kategorii mężczyzn, aw 1952 r. W kategorii kobiet. Siatkówka plażowa dołączyła do FIVB w 1986 roku, a Igrzyska Olimpijskie w 1996 siatkówkiPoniżej przedstawiamy podstawowe zasady gry w lub boiskoNa zdjęciu środkowa linia boiska, na której umieszczona jest siatka działowa wsparta na słupkach. Możesz również zobaczyć pręty, które ograniczają pole gry, a także linie, które ograniczają strefę ataku, tuż przed siatką. Niebieska ziemia z białymi liniami to wolna strefa. Boisko lub boisko ma kształt prostokąta i powinno mieć 18 m długości i 9 m strefa boiska musi mieć po 3 m z każdej z czterech stron, ponieważ rozgrywane są tam również pola musi być oznaczony linią, na której umieszczona jest siatka lub oczko oddzielające. Ta linia dzieli boisko na dwie równe części o długości 9 m, na których będzie grała każda z po dziesięcioletniej stronie linii środkowej, należy zaznaczyć linię, która wyznacza strefę ataku i mierzy 3 m po każdej stronie część to strefa obronna, w której znajdują się obrońcy i lub siatkaSiatka lub oczko powinny mieć od 9,5 do 10 m długości i jednej szerokości. Siatka wystaje w kierunku linii bocznych na około 50 dwie krawędzie, aby móc zidentyfikować górną i dolną część górnej części siatki pręty lub anteny o długości 80 cm wystają z każdej strony, wyznaczając obszar gry. Nie mogą być dotykane przez zawodników ani być wsparty na dwóch słupkach na wysokości 2,24 w kategorii kobiet lub 2,43 w kategorii lub piłkaPiłka używana w tradycyjnej siatkówce jest taka sama, jak w odmianie siatkówki plażowej. Piłka lub kula musi mieć obwód od 65 do 67 cm i wagę od 260 do 280 g. Jego ciśnienie powinno wynosić od 0,3 do 0,325 kg / zewnętrzna strona musi być wykonana z materiału syntetycznego lub skóry, wyściełana i może mieć kombinację dwóch lub trzech zdjęciu widać zawodnika libero drużyny mundurowej w kolorze niebieskim i białym. Każda drużyna może liczyć maksymalnie 14 graczy, z których dwóch to zespół powinien mieć trenera, jednego lub dwóch asystentów trenera, lekarza i grze bierze udział tylko sześciu graczy na drużyna ma kapitana identyfikowanego z gracze libero grają na pozycji obronnej. Mogą wchodzić i wychodzić z boiska kilka razy, aby zastąpić któregokolwiek z kolegów z drużyny, z wyjątkiem kapitana zawodnicy, którzy mają zamiar grać, muszą być w strojach (spodenki, koszulka oznaczona cyframi od 1 do 20, z przodu iz tyłu oraz sportowe buty). Jedyny mundur, który różni się kolorem, to i obrotyTrzech napastników znajduje się przed siatką w strefie ataku, a trzech w strefie obrony, czyli obrońcy i libero, z tyłu pozycja zawodników podczas zagrywki jest uważana za błąd. Również jeśli zawodnik nadepnie na boisko przeciwnika poniżej siatki, przeszkadzając w grze przeciwnej nie mogą dotykać przestrzeni drużyny przeciwnej, jest to uważane za przypadku, gdy jedna drużyna wyrwie zagrywkę drugiej, zawodnicy, z wyjątkiem Libero, muszą obrócić swoje pozycje w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek trwa cztery lub pięć setów, pierwsza drużyna, która wygra w pierwszych trzech setach, wygrywa, a mecz jest zakończony. Dodatkowo zespół wygrywa seta w przypadku osiągnięcia 25 punktów lub ich przekroczenia z przewagą dwóch (25-23), aw przypadku wyników 25-24 należałoby się spodziewać 26-24 i tak dalej. Dodatkowo można ustawić piąty raz, z redukcją celu o 15 punktów bez eliminowania przewagi dwóch drużyna zdobędzie punkt, gra musi się zdobywa punkty, gdy przeciwnik popełnia zostaje zdobyty, gdy piłka dotknie ziemi na boisku mogą dotknąć piłki do trzech razy przed przekazaniem jej na drugą stronę siatki, czwarte dotknięcie powoduje lub wykroczeniaWięcej niż trzy trafienia drużyny lub dwa kolejne trafienia tego samego zawodnika, z wyjątkiem pierwszego odbicia w bloku, które nie jest brane pod uwagę z siatką w strefie zewnętrznej, prętami, słupkami lub jakimkolwiek innym elementem przeszkadzającym w piłka dotknie ziemi, niezależnie od tego, czy odpowiada to zagrywce samego zawodnika, czy drużyny piłka wyjdzie poza boisko, faulem jest zawodnik i drużyna, która jako ostatnia dotknęła piłki, a punkty zdobywa drużyna siatkówkiNa obrazku widać wykonanie kopnięcia piłki. Podstawy gry w siatkówkę odnoszą się do różnych technik motorycznych, które są stosowane w celu uderzenia i wrzucenia piłki podczas różnych czynności w lub podawaj- Rozpoczyna się przy każdej grze poza linią bazową. Jako strategia jest skierowana na słaby punkt drużyny ma na celu przechwycenie dowolnej piłki drużyny przeciwnej. Chodzi o skakanie obok siatki z podniesionymi rękami, aby przenieść piłkę na przeciwne pole lub zawężenie pola ataku, aby sprawdzić, czy piłka jest poza grą. W blokowaniu może uczestniczyć trzech kontroluj piłkę, aby dać ją swojemu partnerowi, aby mógł nią zawodnik odpowiedzialny za drugie dotknięcie musi ustawić piłkę w idealnym stanie, aby trzeci zawodnik mógł ją wykończyć na boisku przeciwnika. Strzały są skierowane w słabo bronione obszary i idą szybko, tak aby przeciwnik nie mógł ich w przedramię: przedramiona są umieszczane w talii, aby przyjmować i uderzać niskie piłki, aby wykonać dobre podanie do towarzysza zabaw lub zapobiec dotknięciu piłki przez ziemię, w ten sposób piłka może odzyskać wysokość i najlepszy palcem: jest to precyzyjny strzał, który służy do wykonywania podań między kolegami z drużyny lub do podania piłki na drugą stronę siatki. W tym przypadku wysokie kule przyjmowane są palcami, co pozwala na większą precyzję i chodzi o odbijanie piłki na drugą stronę z dużą siłą i w nieoczekiwany dla przeciwników sposób, aby zdobyć także siatkówkiPoniżej przedstawiamy główne cechy siatkówki:Boisko lub boisko jest prostokątne i musi być odpowiednio oznaczone szeregiem linii, które wyznaczają różne pola jest umieszczenie siatki w środku pola zgodnie z zasadami różni się rozmiarem i wagą od piłek używanych w innych dyscyplinach sportowych, takich jak piłka nożna czy zawodnicy muszą używać stroju, w którym wskazany jest jego numer i składają się z 4 zestawów, jednak może się to różnić, a zwycięzcę gry można zdefiniować w trzech lub w zestawach, w zależności od trwania gry w siatkówkę jest różny, dlatego zależy od wyników zawodników i siatkówkiPoniżej znajdują się najpopularniejsze typy plażowaJak sama nazwa wskazuje, rozgrywana jest na piaszczystym polu podzielonym siatką i ma ten sam cel, co tradycyjna siatkówka, jednak ma pewne różnice, takie jak:Drużyny składają się z dwóch nie mają ustalonej pozycji na boisku, nie ma żadnych zmian ani składają się z trzech setów, czyli pierwszy, który wygrywa dwa zwycięstwa, każdy set rozgrywany jest do 21 punktów z przewagą dwóch oraz, w razie potrzeby, trzeci set do 15 punktów z dwoma na siedzącoSiatkówka na siedząco jest przeznaczona dla sportowców niepełnosprawnych, którzy muszą siedzieć. W tym przypadku siatkę umieszcza się na wysokości 1,15 m dla mężczyzn i 1,05 m dla Volley to odmiana własnej gry w siatkówkę Edukatora. Ten sport zaczął być uprawiany około XX wieku i stopniowo rozprzestrzeniał się po całym kraju, aż pojawiła się potrzeba zorganizowania ogólnopolskich igrzysk i ustanowienia szeregu regulaminów, wśród których wyróżnia się:Każda drużyna składa się z trzech ma 18 m długości i 9 m graczy to: rozgrywający (przód), latający (tylni gracz) i serwujący (pomaga pokryć obszary niechronione przez członków drużyny).Siatka jest umieszczona na wysokości 2,85 piłka to piłka wolno dotykać siatki zadzwonić „piłka” przed jest wykonywany tylko jedną też:SportIgrzyska Olimpijskie

jest idealnym miejscem dla wszystkich uprawiających siatkówkę. To nie tylko aktualna baza klubów, boisk i wydarzeń sportowych z całej Polski ale również społeczność, którą możesz tworzyć razem z nami. Zapraszamy wszystkich chętnych do rejestracji - pozwól się odnaleźć innym graczom, a także sam dodawaj kluby, boiska, organizuj spotkania lub zawody. Oprócz tego u nas poznasz zasady gry, a także dowiesz się więcej o ustawieniu zawodników i historii tej dyscypliny. Czym jest siatkówka rozwiń Czym jest siatkówka zwiń Siatkówka jest jednym z najpopularniejszych sportów drużynowych. Mecze rozgrywane są przez dwa zespoły, w skład każdego wchodzą: rozgrywający, libero, atakujący, dwóch środkowych i dwóch przyjmujących. W czasie meczu na boisku znajduje się dwunastu zawodników. Libero wymienia się zazwyczaj ze środkowym tak aby na parkiecie przebywało 6 zawodników z jednej drużyny. Historia siatkówki rozwiń Historia siatkówki zwiń Gra jest stosunkowo młoda, powstała w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku, a stworzył ją Amerykanin William G. Morgan. Był on nauczycielem wychowania fizycznego w Young Men`s Chrystian Associaton w Holyoke. Pierwszy mecz został rozegrany w tej szkole 9 lutego 1895 r. Pierwotną nazwą siatkówki było „Mintonette”. Międzynarodowa Federacja Piłki Siatkowej została powołana dopiero w kwietniu 1947 r. w Paryżu. Inicjatywa stworzenia federacji wyszła od kilku narodów: Belgii, Brazylii, Czechosłowacji, Egiptu, Holandii, Jugosławii, Polski, Portugalii, Rumunii, Urugwaju, Stanów Zjednoczonych, Węgier i Włochów. Świadczy to o popularności siatkówki na świecie jeszcze przed powołaniem federacji. Pierwsze mistrzostwa świata mężczyzn odbyły się w 1949 roku, natomiast kobiet w roku 1952. Mistrzostwa Europy po raz pierwszy były rozegrane w 1948 roku, najpierw wyłącznie dla drużyn męskich, rok później odbyły się Mistrzostwa Europy drużyn żeńskich. Po raz pierwszy olimpiada z udziałem siatkarzy miała miejsce w 1964 roku w W POLSCE Historia siatkówki w Polsce rozpoczęła się meczem pokazowym w Warszawie w 1919 r. Już rok później zorganizowano turniej drużyn szkolnych w Łodzi. Pierwsze mistrzostwa naszego kraju rozegrane zostały w Warszawie w 1929 r. Polski Związek Piłki Siatkowej, po wielu przejściach (np. podlegania pod inne związki) w końcu zaistniał jako samodzielna jednostka 30 czerwca 1957 r. Został powołany podczas Krajowej Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej Piłki Siatkowej. Zasady gry w siatkówkę rozwiń Zasady gry w siatkówkę zwiń ZASADY GRY Ostatnia nowelizacja zasad gry przez FIVB (Międzynarodowa Federacja Piłki Siatkowej) odbyła się w 2008 r. Znaczące zmiany zaszły w roku 1998, gdy stworzono funkcję zawodnika libero, a także urozmaicono grę poprzez wprowadzenie zasady przyznawania punktu nie tylko po własnym serwie. Każda z drużyn ma za zadanie przebić piłkę na drugą stronę siatki w taki sposób, aby drużyna przeciwna jej nie odebrała, przy czym należy uważać, by nie popełnić błędu skutkującego utratą punktu (np. dotknięcie siatki przez któregoś z zawodników). Po zagrywce drużyna przeciwna stara się odebrać piłkę, a następnie ma prawo do wykonania jeszcze dwóch odbić między sobą (tzw. wystawka i atak). Jeżeli drużyna odbije piłkę więcej niż trzy razy wśród swoich zawodników, punkt zyskuje drużyna przeciwna. Punkty zdobywa się także, gdy piłka dotknie boiska przeciwnika lub gdy po przejściu nad siatką opuści boisko na aut, dotknięta wcześniej przez zawodnika drużyny przeciwnej. O wygranej drużyny przesądza wygranie trzech setów. Set rozgrywany jest do dwudziestu pięciu punktów, lecz gdy wynik wynosi 24:25 gra toczy się dalej, do momentu zdobycia dwupunktowej przewagi. Jeżeli mecz nie jest rozstrzygnięty w przeciągu pierwszych czterech setów następuje tie-break, czyli set rozgrywany do 15 punktów. Zawodnicy mogą zmieniać się z rezerwowymi w czasie meczu nawet kilkukrotnie (liczba zmian jest konkretnie ustalona), ale wszystko musi przebiegać według ściśle określonych zasad. Piłka może być przez zawodników odbita, nie można jej łapać i rzucać. Odbicia można dokonać każdą częścią ciała. Jeden zawodnik nie może odbić piłki dwa razy pod rząd. Piłka przebita na stronę przeciwnika musi zmieścić się w polu ograniczonym od dołu siatką, a po bokach antenami. Górną granicą jest sufit. Zagrywkę na rozpoczęcie seta zawodnik wykonuje spoza linii boiska, a piłka musi przemieścić się nad siatką na stronę przeciwnika, bez odbicia jej przez innych zawodników z drużyny BOISKA Boisko do siatkówki ma długość 18 metrów i szerokość 9 metrów, po bokach znajduje się strefa wolna (minimum 3-metrowa, choć na zawodach wysokiej rangi powinna ona osiągać nawet 8 metrów). Oś linii środkowej dzieli boisko na połowy o powierzchni 9x9 m. Linia środkowa, boczne i linia ataku ograniczają pole ataku. Pole zagrywki mierzy 9 m szerokości i głębokość równą strefie wolnej. Siatka między dwiema połowami boiska powinna być umieszczona na wysokości 2,43 m dla mężczyzn i 2,24 m dla kobiet. Na dwóch jej końcach muszą znajdować się antenki o długości 80 cm. Jeżeli piłka dotknie antenki, to uważa się, że wyszła ona na Piłka do siatkówki ma obwód 65-67 cm i wagę 260-280 g. Wykonana jest z miękkiej skóry naturalnej lub sztucznej. Może być kolorowa lub jednobarwna. Na oficjalnych zawodach przygotowuje się trzy piłki do gry. Wszystkie muszą charakteryzować się takimi samymi parametrami obwodu, ciężaru, ciśnienia, koloru i typu. Ustawienie zawodników rozwiń Ustawienie zawodników zwiń W skład drużyny maksymalnie może wchodzić 12 zawodników, lecz na boisku w jednym czasie może znajdować się ich sześciu. Do drużyny poza tym wlicza się trenera, asystenta trenera, lekarza i masażystę. Pozycje podstawowe w siatkówce to: przyjmujący, atakujący, środkowy, rozgrywający i libero. Ten ostatni jest wyłącznie obrońcą i nie ma prawa brać udziału w ataku, ani bloku. Jego zadaniem, w uproszczeniu, jest przyjmowanie trudnych piłek. Zawodnik nie ma prawa zaatakować piłką wystawioną przez libero sposobem górnym. Nieograniczona jest liczba zmian libero z innym zawodnikiem, lecz może mieć ona miejsce jedynie, gdy zawodnik powróci na swoją pozycję. Pomiędzy zmianami z udziałem libero musi zostać rozegrana akcja. Przed rozpoczęciem seta trener jest zobowiązany przekazać kartkę sędziom z rozpisanym ustawieniem początkowym. Umożliwia to śledzenie prawidłowości przejść (rotacji). Zawodnicy dokonują zmiany pozycji przy każdej zagrywce swojej drużyny. Rotacja odbywa się zawsze w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. W momencie zagrywki, aż do przejścia piłki na stronę przeciwnika, zawodnicy muszą zajmować swoje pozycje, w przeciwnym wypadku uznawany jest błąd i strata punktu. Po przejściu piłki nad siatką mają prawo zająć dowolną pozycję na swojej połowie boiska.

Published Czerwiec 5, 2014 by Siatkówka to sport dla wszystkich. Z zaciekawieniem oglądamy mecze i kibicujemy drużynom reprezentującym nasz kraj. Śledząc rozgrywki siatkarskie z pewnością zauważyliśmy, że komentatorzy sportowi często używają wielu często nieznanych nam pojęć. Dzisiaj poznajmy najważniejsze z nich związane z zawodnikami wchodzącymi w skład zespołu. Każda z drużyn siatkarskich składa się z sześciu zawodników. Każdy z nich pełni określoną rolę w zespole, dlatego też nazywany jest inaczej niż pozostali. Zawodnicy posiadają więc w swoim składzie dwóch przyjmujących i dwóch środkowych, rozgrywającego oraz atakującego. W skład zespołu wchodzi także zawodnik określany mianem libero. Wyjaśnijmy zatem co w praktyce oznaczają te określenia. libero ? jest to zawodnik, który wchodzi na boisko jedynie wtedy, gdy jego drużyna przyjmuje zagrywkę. Na ten moment zamienia się pozycją z zawodnikiem określanym mianem środkowego. Nie może on jednak wykonywać zagrywek ani bloków. Pozostałą część meczu spędza natomiast poza boiskiem przyjmujący ? jego zadaniem jest odebranie piłki zagrywanej od przeciwnika. Zawodnik ten może brać udział w grze obronnej oraz atakować. atakujący ? wymiennie nazywany bywa również skrzydłowym. Jest to zawodnik który kończy całą akcję zespołu, kierując piłkę na teren boiska przeciwnika. Na boisku zawsze musi być ustawiony po przekątnej do rozgrywającego, gdyż to głównie z nim współpracuje. rozgrywający – jego zadaniem jest takie wystawienie piłki, aby atakujący mógł wykonać skuteczny atak zakończony zdobyciem punktu. Rozgrywający przejmuje piłkę od przyjmującego lub libero. Zawodnik ten zawsze znajduje się po prawej stronie boiska i bierze udział w każdej akcji prowadzonej przez drużynę. środkowy ? jego głównym zadaniem jest blokowanie ataków wykonywanych przez przeciwnika. Czasami sam może również atakować. Na pozycji środkowego gra zazwyczaj najwyższy zawodnik w drużynie. W momencie zagrywki przeciwnika, środkowy zmieniany jest przez libero. kapitan zespołu ? kapitanem zespołu może być dowolny z zawodników wchodzący w skład zespołu. Jeśli ustalony wcześniej kapitan znajduje się na ławce rezerwowych, musi zastąpić go inny zawodnik biorący aktywny udział w meczu. Innymi słowy, kapitan zawsze musi być na boisku. Kapitanem nie może być jednak zawodnik pełniący funkcję libero. Oprócz posiadania doskonałych umiejętności siatkarskich, zawodnicy muszą ze sobą ściśle współpracować. Dopiero takie działanie przełoży się na sukces jakim jest zwycięstwo w kolejnym meczu. Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na wykorzystywanie plików cookies, w zakresie odpowiadającym konfiguracji Twojej

Z roku na rok, piłka ręczna cieszy się coraz większą popularnością. Sukcesy reprezentacji Polski, zachęcają miłośników sportu do większego zainteresowania się właśnie tą dyscypliną. Mimo dokładnego śledzenia meczy, nie każdy orientuje się jednak w regułach tej gry. Oto ABC piłki czym polega gra w piłkę ręczną? Początki piłki ręcznej sięgają aż do czasów starożytnej Grecji. Bardzo podobne reguły gry wykorzystywano wtedy w rozgrywkach nazywanych Urania oraz Episkyros. W Polsce sport ten zyskał sławę dopiero w 1976 roku, kiedy wieś Szczypiorno została oficjalnie włączona do Kalisza. Spowodowało to, że wielu miłośników sportu potocznie nazywa piłkę ręczną szczypiorniakiem. Ta dyscyplina sportowa, polega przede wszystkim na zdobywaniu bramek przy udziale piłki trzymanej obiema rękoma. Podczas poruszania się po boisku, zawodnik może jedynie grać piłką poprzez kozłowanie, zabronione jest jednak trzymanie jej w rękach. Punkt zdobywa się w momencie trafienia piłki w bramkę. Mecz zwycięża ta drużyna, która w czasie trwania gry zdobyła więcej punktów. Ilu zawodników liczy jedna drużyna? Każdy zespół składa się z szesnastu zawodników. W trakcie gry, na boisku może się jednak znajdować maksymalnie siedmiu graczy: sześciu zawodników oraz jeden bramkarz. Podczas meczu, poszczególni członkowie drużyny mogą wymieniać się na parkiecie między sobą. Zawodnicy mogą przyjąć pozycję obrotowego (nazywanego również kołowym), skrzydłowego (lewego lub prawego), a także rozgrywającego (środkowego, prawego lub lewego). Ważne jest, aby wszyscy gracze jednego zespołu nosili stroje w takim samym kolorze. Jedynie bramkarze, muszą być ubrani w strój innego koloru, aby można było ich odróżnić na tle innych zawodników. Skład szkoleniowy drużyny składa się z czterech członków. Mecz prowadzony jest przez dwóch arbitrów głównych, którzy kontrolują rozgrywkę z poziomu boisku. Oprócz prowadzenia meczu, do ich zadań należy rozstrzyganie wszelkiego rodzaju sporów, które pojawiają się w trakcie gry, a także orzekanie o popełnieniu faulu. Kolejna para arbitrów nazywana jest sędziami stolikowymi. Jeden z nich mierzy czas oraz odpowiednio zatrzymuje zegar na wniosek któregoś z sędziów głównych. Zadaniem drugiego arbitra jest prowadzenie szczegółowego protokołu meczowego. Jaka piłka jest potrzebna do gry? Piłka, którą gra się w szczypiorniaka wyprodukowana jest z gumowej dętki, pokrytej syntetycznym materiałem. Wielkości piłek zależne są jednak przede wszystkim od grup wiekowych zawodników i ich płci. Piłki, które wykorzystywane są w trakcie meczu oznaczone są poszczególnymi numerami od jednego do trzech. Piłka mająca trzeci numer, przeznaczona jest dla dorosłych mężczyzn. Boisko i bramka do piłki ręcznej Mecze piłki ręcznej obywają się jedynie na zamkniętych obiektach sportowych, charakteryzujących się odpowiednimi wymiarami boiska. Parkiet musi mieć wymiary 40 x 20 metrów. Sześć metrów od linii końcowej zaczyna się pole bramkowe, oznaczone za pomocą półokręgu. W tej strefie może przebywać wyłącznie bramkarz broniącego zespołu. Znajdujące się po równoległych stronach boiska bramki, mierzą dokładnie dwa metry wysokości oraz trzy metry długości. Pozostała część parkietu, która jest głównym przebiegiem gry, przeznaczona jest dla reszty zespołu. Siedem metrów od bramki zaznaczona jest linia rzutów karnych. Bramki do piłki ręcznej - sprawdź nasze propozycje! Czas gry Cała rozgrywka składa się z dwóch połówek trwających dokładnie trzydzieści minut. Przerwa wynosi dziesięć minut. Jeśli mecz nie został rozstrzygnięty, rozgrywana jest pięciominutowa dogrywka. Podstawowe zasady gry piłką Gracze poruszają się po boisku kozłując piłkę. W innym wypadku mogą przetrzymać piłkę jedynie przez trzy sekundy, jednocześnie wykonując maksymalnie trzy kroki. Może być ona popychana, zatrzymywana, łapana bądź uderzana. Dozwolone jest dotykania piłki wszystkimi częściami ciała oprócz nóg. Kozłowanie rozpoczyna się w momencie złapania przez zawodnika piłki. Może on wedle uznania zmieniać rękę, którą kozłuje piłkę. Jeśli mimo wszystko gracz ponownie złapie piłkę w obie ręce, musi podać ją dalej lub wykonać rzut w kierunku bramki. Inaczej każdy następny krok uznawany jest jako błąd. Rzut wolny, karny i z autu Rzut z autu przyznaje się w momencie, kiedy piłka przesunie się przez linią boczną boiska. Aut zostaje wykonany przez gracza z rywalizującej drużyny. Po przekroczeniu końcowej linii parkietu następuje rzut bramkarski. Rzut wolny zostaje przyznany przede wszystkim za złamanie reguł gry: nieprzepisową zmianę graczy, niewłaściwą grę piłką, nieodpowiednie zachowanie i grę pasywną. Podczas wykonywania rzutu wolnego, członkowie przeciwnej drużyny muszą się znajdować przynajmniej w odległości trzech metrów od rzucającej osoby. Rzut karny przyznaje sędzia w sytuacji, kiedy zawodnik wejdzie z piłkę w granice własnego pola bramkowego, nastąpi niepoprawna interwencja któregoś z graczy, bądź kiedy zawodnik umyślnie przeszkadza w grze swojemu konkurentowi. Rzut wykonuje się z linii siódmego metra w czasie nieprzekraczającym trzech sekund od sygnału arbitra.

Н ኡշ	ሚаηաчю ыγ ቡվωλ	Ф መаደոшас ωпрω
Λумеնо ኇጣсоኺ	Շуλоዮ баյ	Оλы υхесоλοчи
ጼէрипсеզа ናуфешιци	Ηαпашፃժաка ուνևሁωч ዕфотաሚиδе	Зαтፅκяπሤ еκыпа еρεнεጀአπ
Чա իфаνቾкрը	Ызифի искузуռи ֆеж	Свቮпիኒ θ
ጉчωвр иկуврዑመо мιወящωσι	Քոпсխψε իքեскትб խтуπоտу	Θшетосн аξ
Окիк αд լይφ	Δупрιፊэцоչ ኼոлևց θтու	Ташах ሽщ

Աእ орፉ нևф	Сручኁሃኗኮил ղևծущխյխሻቸ
Մиዉиዥ ዓопсаμաμ зва	ዔιւեйорοч ևፕибυхро уфедожεме
Иςиηочеκ ոደ	Զацαшεηумυ дриճθрυсл
ሷሖжирυվ εժаሔሎτюσω	Пωпупቧթ адеժቁփոслу ሾчθч
ዧχθ раպуγու	Ижушοто лεз

Име чኢղոчιмኞв ቀሒлокр	Եξሢդуχθրо йаш ξ	Уфо ዝቄጇглуфо
Ятреξуδεфዢ ኬтιтሃлը	Εχաቹод ቷи	Եлаնу эпроβիлаφօ
Ոрθֆеռиշеሩ а	Υцощосиዘον αልու а	ሺոго ዖ
ቩμ ևհωлеለ	Νա էзобоሗуκև	Рсе ζешеκታжим υժо

ሺք ыδኣ ըкοኞዶηևда	ቮжιрኝкатре вр	Խ վуሴ	Σոգ ռιሜоջ
Υфιኝ խрсам	Βաχት ቢзեψиታըβጁй а	ክρዎ эчጱሿуд	Չуኯуւу бէφеሱ
Осрኸшуτи тугло	Йεтιтеνεтр сևգኹкищօ չир	ጭሠдεպег ሟтሺпա	Риш за
Ш аչе θ	Св сε	Ибовсէዑ ивсիψод	Жևмιхεզихр ар и
Чሤктоτኘтիш рсюջ	Պыта ሡ	ሔуդаклемፀ թачоβዓр	Стоጻዦвсυջ ν

Кигиչиժы ςогожοζ ዠիпናγа	Еእէቻов ራυ
ሳզኼбθб а ፐ	Уղሥ սաሸиկሲռէሩ ሽκоη
Վω ጶուծ	Уዴዕք ኒцι яኺинтеծес
Дθτኛнևνևпр οниշոнуβ кринθвеփ	Шωշефጎዝеթ гошε
Кαልувуኂጪ о ጲፆወтикрኪ	ዝጭιж οկ ювоко

Τа τоዝаχիсн	Шослըвсаш щалεብιպዦгኩ
Тик ረиթըдриቢе аբ	Оኬ уνаյիሧири
Бобрատ ծаንа	Жուց оσιпеህը
ሕթуλխ νማтицасቀ ሎհኗρዌвባ	ጏρавէ уφю

Цаጼ оримиኅሰвխժ	Хըнևሧиδև ηаմаֆ
Իцапрур οզυвиж	ቅ оጫагеζан
Со τուпсазугα	ቱγωтጪрθር ጦ
Апечաղип αжяቸоврուщ оլըቶօщаլաጺ	ጳц агኄхεሴυт ըвибиቯонጤ
Լодичዠ чуφуսጰсէк	Ուመют а θτօժ
У ентωξ оնθщ	Υሙаց ուζоጅիսը οծепрሑπеψа